counting losses...

Όταν κάθεται κανείς και αναλογίζεται πόσα πράγματα του έχουν κυριολεκτικά "ξεγλιστρήσει" μέσα από τα χέρια, συνήθως αισθάνεται από ανάξιος και μαλθακός (το λιγότερο, το πιο light!) ως τελείως ηλίθιος και άχρηστος (να μην εκφραστώ και χειρότερα, δε μου το επιτρέπει η αγωγή μου -άτιμα γαλλικά και πιάνο!). Κι όμως, αν και αρχικά φαίνεται σαν μία άδικη, επώδυνη και αναποτελεσματική διαδικασία, τελικά μπορεί να φανεί χρήσιμη στο να μην συμπεριφερθεί κανείς παρόμοια στο μέλλον... να λειτουργήσει διδακτικά, αν φυσικά το υποκείμενο θεωρεί το εαυτό του επιδεκτικό μαθήσεως! Για μένα την ανεπίδεκτη, μάλλον είναι μία διαδικασία απλώς αυτοβασανισμού -τι να κάνω, το μαστίγιο το δοκίμασα αλλά δε μπορώ να χτυπηθώ αρκούντως δυνατά, άσε που κινδυνεύει και όλη η οικοσκευή, καθώς το σπίτι μου δεν έχει διαστάσεις γηπέδου!!!...
Το ποιά η αφορμή για όλα αυτά δεν είναι του παρόντος να διευκρινίσω, πάντως έναν κατάλογο πρόχειρο θα κάνω, μόνο πάνω σε ένα θέμα βέβαια -όχι, ούτε η ανάλυση όλης μου της ζωής ενδιαφέρει, αλλά ούτε κι έχω τις αντοχές να επεκταθώ τόσο- και ο ψυχαναλυτής μου είναι στο Μπαλί, οπότε άστο καλύτερα...
Επειδή ο λόγος προηγουμένως ήταν περί συναυλιών, μόνο σε αυτόν τον τομέα θα μετρήσω τις απώλειες (για τους υπόλοιπους θα το κάνω μετά τα 60, διότι αυτόχειρας δε θέλω να γίνω από τώρα, πάνω στο "άνθος" της ηλικίας -και της βλακείας- μου!). Και φυσικά δεν θα πάω πολύ μακριά σε βάθος χρόνου, γιατί και αυτό απαιτεί κοπιώδη αναζήτηση στα έγκατα του μυαλού μου -μόνο με γεώτρηση πλέον φτάνω εκεί. Με σειρά που μου έρχονται, όχι απαραίτητα σπουδαιότητας:
1. συναυλία Pearl Jam πέρσι..... (no comment on this one)
2. Roger Waters πάλι πέρσι (no comment on this one too... unforgivable)
3. συναυλία James Taylor Quartet πρόπερσι (no excuses on this one, ήταν και Θεσ/νίκη γμτο... απ'το κεφάλι μου τα τραβάω όλα....)
4. συναυλία Patti Smith πέρσι (incredible stupidity, ήταν και δίπλα, στο Βελλίδειο...)
5. Black Sabbath, 2005 Rockwave (χάριν της κολλητής, "κόλλησα" στην Κύπρο, δεν το μετανιώνω πολύ... λιγάκι μόνο!)
6. Gary Moore, πριν ένα μήνα.... (comment: stupid reasons....)
7. Fish και Roger Hodson, μόλις πριν δύο μέρες και χθες, αντίστοιχα.... (again the same stupid reasons... plus work obligations and fatigue)
8. Camel το '99 (ό,τι θυμάμαι χαίρομαι τώρα... ή μάλλον το αντίθετο, λυπάμαι....)
Φτάνει τόσο, ουφ! Δε θέλω να θυμηθώ και άλλα, που σίγουρα υπάρχουν ίσως όχι με τόση ένταση, αλλά και αυτά είναι ήδη αρκετά....πάω να δω κανένα βίντεο κλιπ μπας και ξεχαστώ.... (no way λέμε!)