Μπακ του μπλακ?

Ένας λόγος που τελευταία δεν έγραφα είναι ότι δεν είχα ακόμα ανακαλύψει τους ελληνικούς χαρακτήρες στο "λαπιτόπ" και μου την έσπαγε να γράφω κείμενα -κατεβατά σε γκρίκλιςςς! Άλλος λόγος ήταν ότι έχασα λιγάκι το ενδιαφέρον, μετά από σειρά γεγονότων που με απομάκρυναν από την "μπλογκόσφαιρα"... Επίσης ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος, πίστευα ότι καταφέρνω να τον κάνω "λάστιχο" αλλά και σε αυτό έπεσα έξω- όπως σε πολλά και διάφορα κατά καιρούς άλλωστε. Επιπλέον μιλάω αρκετά και στην πρωινή δουλειά και στις εκπομπές μου, οπότε φτάνει κάποια ώρα της ημέρας που είμαι "μην του μιλάτε του παιδιού" -και δεν έχω διάθεση ούτε να ακούω, ούτε εγώ να φλυαρήσω, ακόμα περισσότερο να φλυαρώ γραπτά. Ενιγουέι (υπέροχα τα αγγλικά με ελληνικούς χαρακτήρες, τώρα θα κάνω το αντίθετο λοιπόν!!!), τα πράγματα κυλούν νορμάλ, καμμία σημαντική αλλαγή σε τίποτα, το πρόγραμμα κουραστικό, τα Σαββατοκύριακα απειροελάχιστα μοιάζουν, τα περνάμε υπέροχα εν κατακλείδι! Μια που τελευταία το μόνο που αναζωογονεί λίγο την καθημερινότητα είναι μερικές καλές νότες και αγαπημένες μελωδίες, είπα να ξαναδοκιμάσω το σπορ του "ντι-τζέιινγκ", που το'χα αφημένο από πρόπερσι το Μάρτη. Όχι ότι ποτέ το έκανα ως αποκλειστική απασχόληση, εντελώς επαγγελματικά, αλλά λέμε τώρα! Φυλαξου πάντως από στραβοξυλιασμένα αφεντικά που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα -και φυσικά έχουν παράλογες απαιτήσεις μέσα στην άγνοια που τους δέρνει. Η τελευταία μου εμπειρία σε μαγαζί του κέντρου ήταν μάλλον τραυματική, γιαυτό και το παράτησα κακήν- κακώς. Τώρα τελευταία όμως που το ξαναδοκίμασα το σπορ ως "γκεστ", για ένα μόνο βράδυ, μια χαρά μου φάνηκε πάλι -ήταν βέβαια και η σιγουριά του ότι θα ήταν μόνο για εκείνο το βράδυ! Οπότε είπα να το ξαναδοκιμάσω, απόψε το βράδυ, σε ένα άλλο μαγαζί που είναι καινούριο, με πολύ φιλικό περιβάλλον και νορμάλ ανθρώπους ως "αφεντικά" -και γιαυτό έχω πολύ βάσιμες υποψίες ότι δεν θα δημιουργηθεί νέο ψυχικό τραύμα -μάλλον θα τα περάσουμε περίφημα!!! Εντυπώσεις και σχόλια προσεχώς!
Του μπι κοντίνιουντ.... :-)