Νύχτα μαγική.....

Νύχτα όμορφη, νύχτα αστροντυμένη, με χίλια όνειρα και πόθους φορτωμένη... στα παραμύθια μόνο είσαι τόσο αληθινή κι ονειρεμένη. Νύχτα λαμπερή, αστείρευτης έμπνευσης εσύ πηγή και μούσα... Νύχτα μαγική, νύχτα όμορφη, νύχτα φεγγοβολούσα...

Κι ένα τραγούδι που δεν είχα να μεταδώσω, αλλά στριφογυρίζει συνέχεια στο κεφάλι μου:
Diamonds and Rust- JOAN BAEZ

Well, I'll be damned
Here comes your ghost again
But that's not unusual
It's just that the moon is full
And you happened to call
And here I sit
Hand on the telephone
Hearing a voice I'd known
A couple of light years ago
Heading straight for a fall

As I remember your eyes
Were bluer than robin's eggs
My poetry was lousy you said
Where are you calling from?
A booth in the Midwest
Ten years ago I bought you some cufflinks
You brought me something
We both know what memories can bring
They bring diamonds and rust

Well, you burst on the scene, already a legend
The unwashed phenomenon
The original vagabond
You strayed into my arms
And there you stayed
Temporarily lost at sea
The Madonna was yours for free
Yes, the girl on the half-shell
Could keep you unharmed

Now I see you standing with brown leaves falling around
And snow in your hair
Now you're smiling out the window of that crummy hotel
Over Washington Square
Our breath comes out white clouds
Mingles and hangs in the air
Speaking strictly for me
We both could have died then and there

Now you're telling me you're not nostalgic
Then give me another word for it
You who are so good with words
And at keeping things vague
'Cause I need some of that vagueness now
It's all come back too clearly
Yes, I loved you dearly
And if you're offering me diamonds and rust
I've already paid

Ιστορίες S/M (όχι αυτό που φαντάζεστε πάντως ;-)

Μπήκα πριν λίγο στο S/M (super market, ακόλαστοι!) για μερικά απαραίτητα και διαπίστωσα κάτι που κι άλλες φορές έχω δει, σε συγκεκριμένα καταστήματα, αλλά για πρώτη φορά σε αυτό το υποκατάστημα της μεγάλης αλυσίδας που διαρκώς επεκτείνεται (κάτι σαν πλοκάμια... παντού νέα υποκαταστήματα, ονόματα δε λέμε για ευνόητους λόγους). Προσφορά 2+1 σε συσκευασμένο αλλαντικό που είχε όμως ημερομηνία λήξης.... σήμερα!!! Καλή περίπτωση, αν έχεις οικογένεια με 10 μέλη, ή περιμένεις κόσμο (αρκετό κόσμο βέβαια!) σπίτι για πίτσες (που θα φτιάξεις, εννοείται!!) ή συνηθίζεις να τρως 20 τοστ στην καθισιά! Για κάθε άλλη όμως περίπτωση καταναλωτή με μικρότερες ανάγκες ημερήσιας σίτισης εαυτού και οικογένειας ή μόνον εαυτού, ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΤΑΝΟ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΑΧΑΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ; αν θέλω τροφή για τα σκυλάκια μου, έχει άλλα πράγματα να αγοράσω, και πιο κατάλληλα και πιο χορταστικά! Τί να τα κάνω τρία πακέτα ζαμπόν που αύριο θα είναι επικίνδυνο και μεθαύριο θα βρωμάει ήδη;;;; Μήπως όμως ο παππούς ή η γιαγιά ή ακόμα και η κουρασμένη νοικοκυρά ή ο ταλαιπωρημένος εργαζόμενος που θα μπει για τα ψώνια του στα γρήγορα, πριν πάει σπιτάκι να χαλαρώσει, μήπως λέω κάποιοι δεν θα το προσέξουν και θα την πατήσουν; Μήπως ο "μεγαλομπακάλης" σε αυτό βασίζει την προσφορά του; Στο ότι στους δέκα που θα πάνε να το πάρουν , μόνο ένας ή δύο θα προσέξουν ότι έχει σχεδόν λήξει, ενώ οι υπόλοιποι θα την "πατήσουν", ξεστοκάροντάς του το μαγαζί και έχοντας μετά τροφή για... τις γάτες της γειτονιάς; (όχι ότι δε θα ήταν μια ωραία ιδέα αυτό, μακάρι και να το έκαναν, αλλά λέμε τώρα!). Και φυσικά το ανέφερα στον υπεύθυνο... ο οποίος με αντιμετώπισε σαν να μιλούσα... κινέζικα με προφορά Αλαμπάμας! Κοινώς τί πρόβλημα ακριβώς είχα; αφού το είδα και δεν ήθελα να τα καταναλώσω άμεσα, καλώς έκανα και δεν τα πήρα (αυτό απήντησε ο γιαπωνέζος). Τραβάς μία καταγγελία ή όχι; Και πόσα τέτοια κάθε μέρα, θα πει κανείς.... Λες και είναι η μόνη περίπτωση που πάνε να μας πιάσουν.... "Κώτσους" (συγγνώμη από όλους τους συνεορτάζοντες Κωνσταντίνους, έτσι είναι η έκφραση, τι να κάνω!!!)
NO MORE KOTSOI ANYMORE (παραφράζοντας τους Stranglers...)

I'm goin' through changeeeeeesss.... (geia sou Ozzy!)

Αλλαγή ωραρίων, συνηθειών και τρόπου ζωής σηματοδότησαν την έναρξη αυτού του Σεπτέμβρη... ένα μπέρδεμα το έχει πάθει το βιολογικό μου ρολόι, μια ζωή με τα κοκόρια να ξυπνάς και ξάφνου να κάνεις τη νύχτα μέρα είναι κάπως, όπως και να το δεις... Και φυσικά αναφέρομαι στη νέα νυχτερινή ζώνη που μου ανατέθηκε στον 1055ΡΟΚ και η οποία με χαροποίησε ιδιαίτερα, αφού σήμανε την επάνοδο μετά από 5 μήνες απουσίας, αλλά και με προβλημάτισε λιγάκι, λόγω συνηθειών.... Βέβαια η νύχτα έχει τη μαγεία της... άλλη χάρη... ταξιδεύεις.... όσο μακριά θέλεις, με συντροφιά την γαλήνη της νύχτας και μια ταξιδιάρικη μελωδία... κάνεις τις αποσκευές σου ελαφριές, παίρνεις μόνο τα απαραίτητα: λίγο κρασί, καπνό, λίγη διάθεση ονείρου, ένα πρόσωπο χαραγμένο στο μυαλό σου, μερικές εικόνες και αναμνήσεις και αρκετές αγαπημένες νότες... και ξεκινάς. Το πόσο θα κρατήσει η διαδρομή και πού θα σε βγάλει, εσύ το επιλέγεις... τί υπέροχη δυνατότητα....
Όμως καμμιά φορά, γίνονται απρόσμενα οι αλλαγές, πάλι σε βγάζουν έξω από τα "νερά" σου (μιλάει το ψάρι μέσα μου!) για λίγο και... τις καλοδέχεσαι, γιατί μπορεί να είναι τελικά ένα ταξίδι με πιο μεγάλη διάρκεια, με περισσότερες εναλλαγές και συγκινήσεις ποικίλες... Έτσι κι εγώ καλοδέχτηκα την νέα αλλαγή των ωρών κατά τις οποίες θα είμαι στον "αέρα" της πόλης (και όχι μόνο αυτής της πόλης ευτυχώς, ευλογημένο διαδίκτυο!!!) και από τη βδομάδα που ξεκινά στις 22 του Σεπτέμβρη θα μεταβώ στις 4-7 το απόγευμα.... στη θέση του αγαπητού μου συναδέλφου και χρόνια φίλου (από εποχή Ακρόπολις.... αχ μια νοσταλγία!) του Κώστα Ταλέα... Εκείνος θα αλλάξει τη ζωή του όλη, για καλό βέβαια, και αναγκαστικά θα βρεθεί μακριά... κι εγώ θα προσπαθώ στην αρχή να γεμίσω ένα μεγάλο κενό, στη συνέχεια όμως ελπίζω να κριθώ άξια αντικαταστάτρια... καλή μας αρχή και πάλι λοιπόν!

Afierwmeno.... nai, se sena ;-)

WILD WOOD- Paul Weller
High tide, mid afternoon
People fly by, in the traffics boom
Knowing, just where you are blowing
Getting to where you should be going

Dont let them get you down
Making you feel quilty about
golden rain, will bring you riches
All the good things you deserve and now

Climbing, forever trying
Find your way out of the wild, wild wood
Now theres no justice
Only yourself that you can trust in

And I said high tide, mid afternoon
People fly by, in the traffics boom
Knowing, just where you are blowing
Getting to where you should be going

Day by day your world fades away
Waiting to feel all the dreams that say
Golden rain will bring you riches
All the good things you deserve now

And I say, climbing, foreever trying
find you way out of the wild, wild wood
Said you are gonna find you way out of the wild, wild wood
Wild wild wood

unique moments.... in the life of a radio producer (my ass!) :-)

GLENN HUGHES (2007, Vilka, Thessaloniki)

DAVID COVERDALE (Giannena, Castle Rock festival 2006)

WISHBONE ASH (2008, Principal, Thessaloniki)

ROBERT PLANT (June 2007, Lazaristes, Thessaloniki)

DEF LEPPARD (July 2008, Academica Stadium, Sofia, Bulgaria)

24 - 4...

Μπορεί να άργησα, η επιστροφή μου όμως στο blogging είναι δριμύα -και πολυγραφότατη..! Μια μικρή ανασκόπηση των τελευταίων... 4 μηνών περίπου απουσίας...
Well well, έχουμε και λέμε... από άποψη πρωινής εργασίας, είχα διακοπές διαρκείας... με έβαλαν στην αναμονή κοινώς και με ξέχασαν εκεί! Ευτυχώς, δεν ξέχασαν να με πληρώνουν....!!! Οπότε το καλοκαίρι ήταν μακρύυυυυυ.... και πολύ χαλαρό- καλό αυτό, δεν παραπονιέμαι... Πήγα τις διακοπούλες μου, πέρασα πολύ όμορφα, με φιλενάδες, καταστάσεις που είχα χρόνια να βιώσω... χάρηκα τις τετράποδες κόρες μου και έκανα αρκετά παρέα στη Λουίζ, το χάρηκα πολύ και αυτό... συνταρακτικά νέα βέβαια δεν είχαμε, ο μεγάλος έρωτας του καλοκαιριού (;;!!!) με ξέχασε φέτος, δεν εμφανίστηκε πουθενά! Από το πουθενά όμως εμφανίστηκε μία αδερφή ψυχή, που μέσα από το χάος των επιφανειακών γνωριμιών και του "χαβαλέ" (εφεύρεση που ομολογουμένως δε γουστάρω καθόλου, αλλά είναι επειδή εγώ μεγάλωσα σε περιβάλλον και χρόνια με ανθρώπινες σχέσεις πραγματικές, όχι με "σχέσεις" του στυλ "σήμερα σε ξέρω, αύριο σε ξέχασα κιόλας"....) ξεχώρισε εύκολα, μετά από λίγες σχετικά ατάκες... Αυτή την αδερφή ψυχή τη συνάντησα πολύ πρόσφατα, και είχα τη χαρά αλλά και τη θλίψη να περάσω μαζί της κάτι λιγότερο από μία μέρα.... εξ ου και ο τίτλος του post.... 24 παρά 4 ώρες... τόσο λίγο για να νιώσεις, τόσο πολύ για να αφήσεις στην άκρη μετά... Πέρα από αυτή τη μέρα όμως υπήρχαν αρκετές στιγμές, πριν περισσότερο αλλά και μερικές μετά, που είμασταν μαζί, αν και χώρια.... faraway, so close... που είπαν και οι U2.... και το ερώτημα παραμένει: είναι καλύτερα να μη συμβεί αυτό, αν ξέρεις ότι αναγκαστικά θα τελειώσει, λόγω συνθηκών, ή να συμβεί, να το ζήσεις, και μετά να έχεις να θυμάσαι και να .......;;;; δύσκολη ερώτηση.... απάντηση δε βρήκα ακόμα....

back on track... and on 1055 ROCK

Η επιστροφή από το καλοκαίρι έφερε μαζί της ένα σημαντικό νέο: την επιστροφή στο αγαπημένο μου χόμπυ-πάρεργο, το ραδιόφωνο... Ξανά στον 1055ROCK λοιπόν, ακριβώς στο ξεκίνημα του Σεπτέμβρη, 1 του μήνα, η νέα αρχή... άλλες ώρες βέβαια, άλλες διαθέσεις, πάντα όμως μεράκι και αγάπη για τη ζωντανή επικοινωνία, όλα αυτά που ανέφερα και στο προ-προηγούμενο, ομολογουμένως "μελό" (!!!), post μου, όταν διακόπηκε η ζώνη του Σαββατοκύριακου.... Κάθε μέρα λοιπόν πλέον, τις μικρές ώρες, 1-3 μετά τα μεσάνυχτα.... Ελπίζω η νέα αρχή να μη μείνει στην αρχή!